ryggrad
substantiv hokjønn
Opphav
etter tyskTyding og bruk
rad av toler som går frå nakken til halespissen på ryggradsdyr;
i overført tyding:
Døme
- ryggrada i folkekulturen – det viktigaste, kjernen
Faste uttrykk
- utan ryggradkarakterveik, viljelaus
- økonomisk ryggradøkonomisk evne