Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
1
oppslagsord
vanvitig
,
vanvitug
,
vanvettig
,
vanvettug
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
som er frå vitet
;
galen
(1)
Døme
bli vanvitig av alt bråket
brukt som substantiv:
skrike som vanvitige
toskete
,
meiningslaus
Døme
ein vanvitig påstand
brukt som forsterkande adverb: svært
Døme
vi gler oss vanvitig mykje
Artikkelside