Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

undersått

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk eigenleg ‘ein som sit under’

Tyding og bruk

  1. innbyggjar under (og i høve til) ein herskar
    Døme
    • kongen og undersåttane (hans)
  2. skjemtande: fot (1, bein (1
    Døme
    • slitne undersåttar
Artikkelside

vasall

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin; opphavleg keltisk ‘tenar’

Tyding og bruk

  1. i mellomalderen: person som hadde jord i len av ein konge eller lensherre med plikt til å yte administrativ eller militær teneste
  2. undersått, lydig tilhengjar
Artikkelside