Avansert søk

Nynorskordboka 35 oppslagsord

substantiv inkjekjønn

norrønt troll, kanskje same opphav som mellomhøgtysk trol(le) ‘uhyre, skrømt’; jamfør trylle

i folketru: stort (eller sjeldan lite), stygt, sterkt og farleg, men dumt og godtruande, menneskeliknande vette som bur i skogen eller berget
Døme
- bergtroll;
- skogtroll;
- tru på tussar og troll
leikefigur som førestiller troll (1)
Døme
- (kome, dukke opp) som troll av eske – brått, overraskande
vond, slem, lei, uskikkeleg eller vrang skapning (menneske eller dyr)
Døme
- han er eit troll å ha som sjef;
- ha eit troll til kjerring;
- eit troll til hest
farleg eller oftare ekkelt dyr;
såleis: rovdyr, særleg ulv;
blekksprut;
orm;
(lite) leddyr, bille, kongro, kryp, utøy, makk (i sår), mellom anna brukt kollektivt:
Døme
- det er mykje troll i graset;
- krosstroll;
- rumpetroll;
- skorpetroll
sjukdom eller plage (særleg slike som etter folketrua var påsette med trolldom);
såleis: brå gikt, lumbago, revmatisme;
trommesjuke, kolikk, forstopping;
verk (1, byll, svoll
trolldom, gand
Døme
- skade nokon med troll;
- det gjekk troll i ord – utsegna vart røyndom (sjølv om ho berre var tenkt som spøk)
brukt i forsterkande uttrykk og eidar, ofte med adverbial funksjon:
Døme
- det var troll til heldig kar;
- troll til plage;
- troll til greier;
- han er troll så sterk
- i bunden form eintal med hankjønnsending: søren, pokker
  kva trollen er dette?
  det var som trollen!
  trollen klype!

som troll av eske
plutseleg, overraskande
dukke opp som troll av eske
troll i eske
leiketøy med figur som sprett opp av ei eske når loket blir teke av