Avansert søk

34 treff

Nynorskordboka 34 oppslagsord

tenar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt þénari

Tyding og bruk

  1. person tilsett i større hushald for å varte opp og greie med praktiske gjeremål
    Døme
    • eit herskapleg hus med mange tenarar
  2. mannleg person tilsett i teneste på gard;
  3. person som skal tene (1, 3) nokon;
    Døme
    • ein tenar for folket, landet;
    • Herre, tenaren din høyrer!1. Sam 3,9
  4. datamaskin som lagrar og leverer innhald til andre datamaskinar

tenar, tennar, tinar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt þinurr

Tyding og bruk

hard (bøyeleg) ved

ærleg

adjektiv

Opphav

norrønt ærligr; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein ærleg og tru tenar;
    • tene pengar på ærleg vis
  2. som ikkje lyg, sann, truverdig, oppriktig
    Døme
    • vere ærleg mot ein;
    • seie si ærlege meining
    • i uttrykk:
  3. som adverb: retteleg, verkeleg
    Døme
    • dette hadde han ærleg fortent

Faste uttrykk

  • ærleg talt
    når sanninga skal seiast
    • eg veit ærleg talt ikkje korleis det skal gå

minister

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘tenar’, av minus ‘mindre’

Tyding og bruk

  1. medlem av regjering
  2. om eldre forhold: diplomatisk utsending med rang etter ambassadør

Faste uttrykk

  • minister utan portefølje
    statsråd utan eige departement

fant

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt fantr, gjennom lågtysk, frå italiensk fante ‘ung gut, tenar, soldat’; jamfør infanteri

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gjere seg til fant for lite
  2. utdatert og nedsetjande nemning for tater (1)

Faste uttrykk

  • fattig fant
    fattig person
  • raka fant
    utan pengar;
    heilt blakk
    • eg var raka fant og måtte pante flasker;
    • fotballklubben er raka fant
  • spare seg til fant
    spare på ein slik måte at ein ikkje har råd til noko

årmann

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ármaðr, av árr ‘tenar’

Tyding og bruk

i norsk mellomalder: lokal ombodsmann for konge eller biskop i eit distrikt

tyende

substantiv inkjekjønn

Opphav

kanskje samanheng med tene (1

Tyding og bruk

  1. eldre nemning for tenar eller hushjelp
  2. eldre nemning for tenarskap (1)

vasall

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin; opphavleg keltisk ‘tenar’

Tyding og bruk

  1. i mellomalderen: person som hadde jord i len av ein konge eller lensherre med plikt til å yte administrativ eller militær teneste

svein

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt sveinn ‘ung mann, gut’

Tyding og bruk

  1. handverkar som har løyst sveinebrev
  2. om eldre forhold: ung gut (som er tenar)
  3. forelda: mann som ikkje har hatt samleie;
    jamfør møy (2)

truen

adjektiv

Opphav

av tru (2 og tru (3; jamfør trugen

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein truen tenar;
    • vere truen mot nokon
  2. brukt som etterledd i samansetningar: som trur slik som førsteleddet seier