Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 270 oppslagsord

svensk 1

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av svensk (2

Tyding og bruk

språk i den austnordiske språkgruppa hovudsakleg brukt i Sverige og Finland
Døme
  • svensken hans er lytelaus
  • brukt i nøytum:
    • snakke eit godt svensk

svensk 2

adjektiv

Opphav

norrønt svenskr; av svear

Tyding og bruk

som gjeld Sverige og svenskar
Døme
  • ein svensk kollega

svenske 2

svenska

verb

Tyding og bruk

prøve å snakke svensk;
bruke svenske ord og vendingar

lyre 2

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom svensk lyra; frå lågtysk liren ‘vri, veive’

Tyding og bruk

  1. ball eller liknande som blir send i ei bogeforma bane gjennom lufta
    Døme
    • slå lyre

Faste uttrykk

  • gje lyre
    kaste ein ball til vêrs til ein medspelar (som slår han med eit balltre)
  • ta lyre
    ta ein ball eller liknande frå lufta med hendene

påleggskalv

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør svensk påläggskalv

Tyding og bruk

  1. kalv som skal alast opp
  2. brukt skjemtande om person som ein satsar på i idrett, yrke eller liknande

luns

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør svensk luns ‘tjukk eller klumpete kar, klump’; truleg innverknad frå engelsk allowance ‘rasjon’ i sjømannsspråk

Tyding og bruk

større (kjøt)stykke;

kul 2

adjektiv

Opphav

frå svensk

Tyding og bruk

morosam, grei eller interessant
Døme
  • ein kul film;
  • ha det kult;
  • den kulaste læraren på skulen

kjendis

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk

Tyding og bruk

kjend person (som er gjord kjend av massemedia)
Døme
  • ein internasjonal kjendis

pendlar

substantiv hankjønn

Opphav

truleg gjennom svensk; frå tysk

Tyding og bruk

person som må pendle (2)
Døme
  • reiseutgifter for pendlarar

ralle 3

ralla

verb

Opphav

jamfør svensk dialekt ralla ‘springe omkring, drive dank’; jamfør rallar

Tyding og bruk

fare ikring;
Døme
  • dei ralla rundt i gatene