Avansert søk

8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

sondere

sondera

verb

Opphav

frå fransk, opphavleg ‘lodde vassdjupn’

Tyding og bruk

  1. i medisin: granske med sonde (1)
  2. granske noko for å skaffe seg oversyn;
    undersøkje, kartleggje
    Døme
    • sondere grunnlaget for samarbeid;
    • sondere stemninga blant partifellane

Faste uttrykk

  • sondere terrenget
    • granske eit terreng (1) grundig
    • skaffe seg oversyn over ein situasjon eller eit tilhøve

terreng

substantiv inkjekjønn

Opphav

av fransk terrain; jamfør latin terra ‘jord’

Tyding og bruk

  1. lende, mark, område (særleg utanfor tettbygde strøk)
    Døme
    • i bratt terreng;
    • huset låg fint til i terrenget
  2. i overført tyding: saksområde, fagområde
    Døme
    • det politiske terrenget

Faste uttrykk

  • liggje lågt i terrenget
    ikkje markere seg
    • ho låg lågt i terrenget for ikkje å irritere han
  • sondere terrenget
    • granske eit terreng (1) grundig
    • skaffe seg oversyn over ein situasjon eller eit tilhøve
  • tape terreng
    miste makt, popularitet eller liknande
    • regjeringa tapar terreng i høve til opposisjonspartia
  • vinne terreng
    ha framgang

sondere terrenget

Tyding og bruk

  1. granske eit terreng (1) grundig
  2. skaffe seg oversyn over ein situasjon eller eit tilhøve

sondør

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør sondere

Tyding og bruk

person som sonderer
Døme
  • sondørar frå mellompartia drøfta eit samarbeid

sondering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å sondere
Døme
  • sonderingane for å finne ei løysing held fram

sonde

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør sondere

Tyding og bruk

  1. i medisin: instrument eller tynt røyr, brukt til å granske holrom i kroppen, gje næring eller tappe ut væske
  2. ubemanna romfartøy med instrument til å måle forhold i atmosfæren eller verdsrommet

prøveballong

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. liten ballong som ein sender opp før ein større ballong for å granske vindstyrke og vindretning
  2. i overført tyding: varsam framstøyt for å sondere tilhøva;
    Døme
    • ein politisk prøveballong

følar

substantiv hankjønn

Opphav

av føle (1

Tyding og bruk

  1. utvekst med sanseorgan på hovudet hos mange virvellause dyr og enkelte fiskar;
    jamfør følehorn
  2. instrument som registrerer ytre påverknad;
    Døme
    • det er installert ein følar i bassenget som registrerer mengda med klor i vatnet
  3. varsam framstøyt for å sondere tilhøva;
    Døme
    • ha følarar ute for eit mogleg politisk samarbeid