Avansert søk

Nynorskordboka 10 oppslagsord

substantiv hankjønn

frå lågtysk, opphavleg ‘utstøytt person’

vondsinna person;

substantiv hankjønn

norrønt fantr, gjennom lågtysk, frå italiensk fante ‘ung gut, tenar, soldat’; jamfør infanteri

fattig fant
fattig person
raka fant
utan pengar;
heilt blakk
eg var raka fant og måtte pante flasker;
fotballklubben er raka fant
spare seg til fant
spare på ein slik måte at ein ikkje har råd til noko

adjektiv

maroˊder

frå tysk om sjuk eller såra soldat, av fransk maraud ‘skurk’; jamfør marodør

(mellombels) arbeidsufør;

substantiv hankjønn

av tysk Halunke

adjektiv

av tysk ekel

som gjev ei kjensle av ubehag og avsky;
ufyseleg, vemjeleg, motbydeleg
Døme
- mjølka var vorten sur og ekkel;
- brusen har ein ekkel ettersmak;
- vatnet hadde ein ekkel brunfarge
som er vanskeleg å stille seg til;
ubehageleg, plagsam;
illevarslande
Døme
- ei ekkel sak;
- vere plaga med ein ekkel hoste;
- eg fekk ei ekkel kjensle da eg såg at han hadde ringt
slem (3, 1), ufin;
eglen
Døme
- ikkje ver så ekkel!
- hovudpersonen blir drepen av ein ekkel skurk