Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

sjølvgjeven

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje er til å tvile på;

sjølvgitt, sjølvsagd (1)

Døme

han var ein sjølvgjeven kandidat til leiarstillinga;
ho måtte slutte av sjølvgjevne grunnar;
svara var sjølvgjevne

sjølvgitt

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje er til å tvile på;

sjølvgjeven, sjølvsagd (1)

bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
- ein sjølvgitt grunn;
- av sjølvgitte grunnar
bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
- svaret var sjølvgitt;
- svara var sjølvgitt