Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

sedlaus

adjektiv

Opphav

norrønt siðlauss

Tyding og bruk

grov, ufin i framferd
umoralsk, usømeleg, utuktig
Døme
- eit sedlaust menneske

utuktig

adjektiv

Tyding og bruk

som strir mot vanleg kjønnsmoral;

sedlaus, usømeleg

Døme

utuktig omgang med mindreårige

vellysting

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sedlaus person, særleg mann

vellystig

adjektiv

Tyding og bruk

som vekkjer eller er fylt av vellyst, kjønnsleg lyst;

Døme

vellystige tankar

babel

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå semittisk; etter namnet på oldtidsbyen Babylon der det ifølgje segna om Babels tårn i 1. Mos 11,9 oppstod store språkskilnadar

Tyding og bruk

stad med stor (språkleg) forvirring
sedlaus storby

usedeleg

adjektiv

Tyding og bruk

sedlaus, usømeleg, utuktig

Døme

usedeleg liv, omgang, prat

utoen

adjektiv

Tyding og bruk

rå (, vanarta, sedlaus, ukjuren

sedløyse

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å vere sedlaus

Døme

fare fram med råskap og sedløyse;
leve i sedløyse