Avansert søk

9 treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

sabotasje

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk, jamfør sabotere

Tyding og bruk

  1. kampmetode ved arbeidskonfliktar, under okkupasjon eller mot ein fiende, som går ut på å hindre produksjonen og skape kaos og vanskar med til dømes å setje ned arbeidstempoet eller øydeleggje kommunikasjonar, bygningar eller liknande
    Døme
    • dei utførte sabotasje mot kraftanlegget;
    • aktivistane er mistenkte for sabotasjen
  2. det å gå utanom eller ikkje rette seg etter eit påbod
    Døme
    • tenåringen driv sabotasje mot alle forsøk på å avgrense skjermtida

direkte

adjektiv

Uttale

direkˊte eller  dirˊekte

Opphav

av latin dirigere

Tyding og bruk

  1. utan omvegar eller avbrot
    Døme
    • direkte vegsamband
    • brukt som adverb
      • gå direkte heim
  2. utan mellomledd;
    beinveges;
    til skilnad frå indirekte
    Døme
    • ha direkte kjennskap til noko;
    • den direkte årsaka til ulykka var glatt vegbane
    • brukt som adverb
      • kjøpe direkte frå produsent
  3. som går rett på sak;
    beintfram
    Døme
    • eit direkte spørsmål;
    • dei tykte han var for direkte
  4. brukt som adverb: rett og slett;
    heilt
    Døme
    • direkte pinleg;
    • dette er direkte feil;
    • det er direkte farleg å køyre på denne vegen;
    • ei ordning som er direkte i strid med lova

Faste uttrykk

  • direkte aksjon
    utanomparlamentarisk kampmåte som streik, demonstrasjon, sabotasje eller liknande
    • gå til direkte aksjon mot tvangsauksjonar
  • direkte objekt
    setningsledd som uttrykkjer den eller det som verbalhandlinga er retta mot
    • i setninga ‘ho kjøpte ny bil’ er ‘ny bil’ det direkte objektet
  • direkte skatt
    skatt av inntekt og formue
  • direkte tale
    • ordrett attgjeving av noko ein annan har sagt (i ei tekst)
    • klart og skjøneleg språk
      • ein politikk prega av klare markeringar og direkte tale
  • direkte val
    val der veljarane røystar på dei personane som dei ynskjer å ha som representantar i eit parlament eller liknande;
    til skilnad frå indirekte val
  • på direkten
    • utan førebuing;
      på sparket
      • ta utfordringa på direkten
    • i direktesending
      • bli intervjua på direkten
    • i ballspel: utan å dempe ballen før ein sender han vidare
      • skåre på direkten

direkte aksjon

Tyding og bruk

utanomparlamentarisk kampmåte som streik, demonstrasjon, sabotasje eller liknande;
Sjå: direkte
Døme
  • gå til direkte aksjon mot tvangsauksjonar

gerilja

substantiv hankjønn

Opphav

av spansk guerilla ‘liten krig’

Tyding og bruk

  1. krigføring frå mindre, irregulære frigjeringsgrupper (med uventa åtak, sabotasje og liknande)
    Døme
    • drive gerilja;
    • opplæring i gerilja
  2. (revolusjonær) folkerørsle som fører frigjeringskamp mot undertrykkjarar;
    Døme
    • geriljaen gjekk til åtak

syndikalisme

substantiv hankjønn

Opphav

av syndikat

Tyding og bruk

revolusjonær retning i arbeidarrørsla som krev at klassekampen skal førast gjennom fagforeiningane med ikkje-parlamentariske middel som boikott, streik og sabotasje, og som vil leggje produksjonsleiinga til fagforeiningane

sabotasjeaksjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

organisert handling der målet er å gjennomføre ein sabotasje (1)
Døme
  • dei var med i ein sabotasjeaksjon mot kraftstasjonen

sabotør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som driv sabotasje

sabotasjehandling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

handling der målet er å øydeleggje for ein motstandar;
jamfør sabotasje

sabotere

sabotera

verb

Opphav

frå fransk ‘arbeide tregt, med ulyst’, av sabot ‘tresko, bremse’; opphavleg ‘øydeleggje med treskotramp’

Tyding og bruk

drive sabotasje;
øydeleggje, forhale, la vere å gjere eller la vere å føre noko vidare
Døme
  • sabotere dei nye pålegga;
  • styret saboterte heile saka