Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

rytmikk

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

lære om rytme (1)
rytmisk karakter i eit vers, musikkstykke eller liknande
Døme
- komponisten leiker seg med klangar og rytmikk
måte eller evne til å følgje rytme (1) på
Døme
- dansaren hadde god rytmikk