Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

reformere

reformera

verb

Opphav

frå latin ‘forme på nytt’

Tyding og bruk

gjere betre;
endre
Døme
- reformere samfunnet;
- det er naudsynt å reformere lovverket
brukt som adjektiv: som er blitt endra eller betra
Døme
- ei reformert lære
brukt som substantiv: tilhengjar av den reformerte kyrkja
Døme
- både katolikkar og reformerte var med på møtet

Faste uttrykk

den reformerte kyrkja
dei protestantiske trussamfunna som vart grunnlagde av Zwingli og Calvin

den reformerte kyrkja

Tyding og bruk

dei protestantiske trussamfunna som vart grunnlagde av Zwingli og Calvin;

Sjå: reformere

reform

substantiv hokjønn

Opphav

frå fransk; jamfør reformere

Tyding og bruk

endring av ein institusjon i samfunnet med tanke på å gjere han betre;

Døme

partiet ynskjer å gjennomføre sosiale reformer;
dei planlegg ei ny reform i den vidaregåande skulen

- jordreform
- skattereform

reformatorisk

adjektiv

Tyding og bruk

som går ut på å reformere (1);

Døme

reformatorisk teologi