røykje, røyke
røykja, røyka
verb
Opphav
norrønt reykjaTyding og bruk
- påverke ei matvare med røyk (1) for å få fram røyksmak og få henne til å halde seg lenger
Døme
- røykje sild
- dampe på pipe, sigarett eller sigar
Døme
- røykje hasj;
- ho røykjer over 20 sigarettar om dagen
Faste uttrykk
- røykje som ein skorsteinrøykje svært mykje
- røykje ut
- drive ut med røyk
- tvinge fram sanninga