Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

røffel

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

skarp irettesetjing;

refsing, skrape (

Døme

få ein røffel

røfle

røfla

verb

Tyding og bruk

gje ein røffel;

refse, påtale skarpt