Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

persille

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk og latin; frå gresk , av petros ‘stein’ og selinon ‘selleri’

Tyding og bruk

plante i skjermplantefamilien med mørkegrøne, flikete blad brukte som smakstilsetjing;
Petroselinum crispum;

kruspersille

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

av krus (2 og persille

Tyding og bruk

foredla varietet av bladpersille med sterkt krusete blad

hakke 2

hakka

verb

Opphav

av lågtysk hacken

Tyding og bruk

  1. hogge eller pikke gong på gong (i eller på noko med skarp reiskap)
    Døme
    • hønene hakkar på kvarandre;
    • hakke med kniven i ein planke;
    • hakke hol på isen
  2. dele i småbitar;
    Døme
    • hakke persille;
    • hakke sund noko;
    • hakke opp noko
  3. lyde ujamt eller støytvis
    Døme
    • motoren harka og hakka;
    • dei stotra og hakka
  4. i handarbeid: hekle (3 på ein spesiell måte

Faste uttrykk

  • hakke på nokon
    stadig kritisere eller småskjenne på nokon
  • hakke tenner
    skjelve (særleg av kulde) så tennene skranglar mot kvarandre

drysse

dryssa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

jamfør svensk drösa ‘la falle’, av drjose; samanheng med drype (1 og drope

Tyding og bruk

  1. falle tett i små partiklar og spreiast utover;
    Døme
    • snøen drysser ned;
    • blada hadde begynt å drysse ned frå greinene
  2. spreie utover i eit tynt lag;
    Døme
    • drysse persille over potetene;
    • dryss over litt kveitemjøl og la deigen heve

persilleblad

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. blad av persille
    Døme
    • strø over hakka persilleblad
  2. i overført tyding: tander person
    Døme
    • ho er ikkje noko persilleblad heller

persillerot

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

rot av persille, brukt som mat

bladpersille

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

persille med flate, glatte blad;
jamfør kruspersille

persillesmør

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

(smelta) smør med hakka persille i

garnityr

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk; samanheng med garnere

Tyding og bruk

garnering (2), pynt, tilhøyr (særleg til matrett)
Døme
  • bruk persille og basilikum som garnityr

spekke

spekka

verb

Tyding og bruk

  1. stikke noko, særleg fleskestrimlar, i kjøt som skal steikjast
    • spekke ei steik;
    • spekke fileten godt med persille
  2. fylle fuger
    • spekke ein mur
  3. fylle rikeleg
    • programmet var spekka med gode innslag
  4. i perfektum partisipp:
    • ha ei spekka lommebok