Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

skryte

skryta

verb

Opphav

av lågtysk schruten ‘snorke, puste’

Tyding og bruk

framheve eller rose, særleg på ein overdreven måte;
prale, braute
Døme
- skryte av rikdomen sin;
- ho skryter av kollegaene sine;
- han skrytte for å erte henne
- brukt som adjektiv:
  skrytande avisoppslag
om esel: lage ein høg, skrikande lyd

Faste uttrykk

skryte opp
rose (nokon) sterkt (og ufortent)
han skrytte opp seg sjølv
skryte opp i skyene
framstille svært fordelaktig
fiskekakene vart skrytte opp i skyene
skryte på seg
påstå noko fordelaktig om seg sjølv
dei skryter på seg ein kunnskap dei umogleg kan ha