Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 117 oppslagsord

ordning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å ordne (1)
Døme
- den kunsthistoriske ordninga av materialet
måte som noko er ordna på;
system
Døme
- ordninga med laurdagsfri
- - vaktordning
  - valordning
avtale (1, 1), semje (1, 1)
Døme
- kome fram til ei ordning

Artikkelside

undergitt

adjektiv

Tyding og bruk

som er underlagd ei myndigheit eller ordning;

undergjeven

bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
- ein undergitt tenestemann;
- undergitte tenestemenn
bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
- opplysninga er undergitt teieplikt;
- opplysningene er undergitt teieplikt

Artikkelside

undergjeven

adjektiv

Opphav

norrønt undirgefinn, truleg frå lågtysk; etter mellomalderlatin

Tyding og bruk

som er underlagd ei myndigheit eller ordning;

underordna, underlagd;

undergitt

Døme

næringa er undergjeven streng kontroll;
alle er undergjevne lovene;
vere undergjeven leiaren

Artikkelside

vitskap

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

metodisk innsamling, ordning og etterprøving av kunnskapar og hypotesar etter fagleg godkjende reglar og krav
Døme
- kosthaldsråd basert på vitskap;
- ofre seg for vitskapen
fagområde som er emne for vitskap (1)
Døme
- lage ein heil vitskap av eit lite spørsmål
- - litteraturvitskap
  - naturvitskap
  - samfunnsvitskap
  - statsvitskap

Faste uttrykk

empirisk vitskap
vitskap som byggjer på observasjonar

Artikkelside

tullete

adjektiv

Tyding og bruk

tåpeleg, toskete, vanvitig (2)
Døme
- ei tullete ordning;
- bere seg tullete åt
frå vitet, galen, sinnssjuk
ustyrleg, vill
Døme
- vere (heilt) tullete etter sjokolade

Artikkelside

omsorg

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med sørgje

Tyding og bruk

det å passe nokon;

omtanke (2);

tilsyn

Døme

ha omsorg for seg og sine;
vise omsorg for elevane

Faste uttrykk

delt omsorg
ordning der barn bur like mykje hos begge foreldra etter ei skilsmisse
dra omsorg for
sørgje for;
ta seg av

Artikkelside

inkludere

inkludera

verb

Opphav

av latin includere ‘lukke inne’

Tyding og bruk

rekne med;

omfatte

Døme

inkludere fleire i arbeidslivet;
gode vilkår for forsking inkluderer også laboratorium og testanlegg;
meirverdiavgift er inkludert i prisen

brukt som adjektiv
- eit inkluderande samfunn

Faste uttrykk

inkluderande arbeidsliv
ordning som skal motverke at arbeidstakar må gå over til ei trygdeording eller uførepensjon;
forkorta IA

Artikkelside

fleksibel

adjektiv

Opphav

av latin flektere

Tyding og bruk

som lett tilpassar seg, eller som gjev høve til val og variasjon;

tøyeleg, elastisk, smidig

Døme

eit fleksibelt materiale;
ei fleksibel ordning;
ein fleksibel leiar

Faste uttrykk

fleksibel arbeidstid
arbeidstid som ein arbeidstakar kan forskyve etter eige ynske innanfor fastsette rammer;
fleksitid

Artikkelside

fin

adjektiv

Opphav

seint norrønt fínn ‘blank, glatt’; opphavleg av latin finis med tyding ‘avslutta, fullført’

Tyding og bruk

framifrå (1), god (1), ypparleg, utsøkt
Døme
- fin mat;
- fin ordning;
- fine opplevingar;
- fine forhold;
- ha det fint;
- fint vêr;
- det er fint å kjenne seg trygg;
- fine ord og gode intensjonar
- brukt som adverb
  greie seg fint
som det er lett å like;
behageleg, pen
Døme
- fin jente;
- fine klede;
- fine fargar;
- fint utsyn;
- ein fin dag
høgætta;
fornem (2)
Døme
- vere av fin familie
- brukt som substantiv
  skal du mengje deg med dei fine?
- brukt som adverb
  snakke fint
nobel, edel (2)
Døme
- eit tvers igjennom fint menneske;
- ha eit fint sinn
varsam, taktfull
Døme
- på ein fin måte
- brukt som adverb
  fare fint med sølvtøyet
brukt ironisk for å uttrykkje skepsis eller mild kritikk
Døme
- det var ei fin historie;
- du er meg ein fin fyr!
tynn, spe
Døme
- fin tråd;
- fin røyst
glatt, mjuk
Døme
- fin silke
småkorna, findelt
Døme
- fin sand;
- fint regn;
- fint mjøl
- brukt som adverb
  hakke noko fint
kjensleg, nøyaktig
Døme
- ha fin høyrsel;
- fine nyansar;
- det er fint handarbeid å lage sylgjer
- brukt som adverb
  fint gradert
rein (3, 4)
Døme
- fint gull
brukt som forsterkande adverb: heilt, pent
Døme
- ho blir fint nøydd til å kome heim

Faste uttrykk

fin i farten
rusa
han er alt temmeleg fin i farten
fin på det
kresen (2)
fint lite
svært lite
sitje fint i det
vere ille ute

Artikkelside

direkte

adjektiv

Uttale

direkˊte eller dirˊekte

Opphav

av latin dirigere

Tyding og bruk

utan omvegar eller avbrot
Døme
- direkte vegsamband
- brukt som adverb
  gå direkte heim
utan mellomledd;
beinveges;
førstehands;
til skilnad frå indirekte
Døme
- ha direkte kjennskap til noko;
- den direkte årsaka til ulykka var glatt vegbane
- brukt som adverb
  kjøpe direkte frå produsent
som går rett på sak;
beintfram
Døme
- eit direkte spørsmål;
- dei tykte han var for direkte
brukt som adverb: rett og slett;
heilt
Døme
- direkte pinleg;
- dette er direkte feil;
- det er direkte farleg å køyre på denne vegen;
- ei ordning som er direkte i strid med lova

Faste uttrykk

direkte aksjon
utanomparlamentarisk kampmåte som streik, demonstrasjon, sabotasje eller liknande
gå til direkte aksjon mot tvangsauksjonar
direkte objekt
setningsledd som uttrykkjer den eller det som verbalhandlinga er retta mot
i setninga ‘ho kjøpte ny bil’ er ‘ny bil’ det direkte objektet
direkte skatt
skatt av inntekt og formue
direkte tale
- ordrett attgjeving av noko ein annan har sagt (i ei tekst)
- klart og skjøneleg språk
  ein politikk prega av klare markeringar og direkte tale
direkte val
val der veljarane røystar på dei personane som dei ynskjer å ha som representantar i eit parlament eller liknande;
til skilnad frå indirekte val
på direkten
- utan førebuing;
  på sparket
  ta utfordringa på direkten
- i direktesending
  bli intervjua på direkten
- i ballspel: utan å dempe ballen før ein sender han vidare
  skåre på direkten

Artikkelside

Side 1 av 12

Resultat per side: