Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

ordinere

ordinera

verb

Opphav

av latin ordinare, av ordo ‘orden’

Tyding og bruk

  1. vigsle til prest eller biskop
  2. gje pålegg om, skrive ut ein kur eller eit legemiddel
    Døme
    • legen ordinerte diett
Artikkelside

føreskrive

føreskriva

verb

Opphav

frå tysk; av føre-

Tyding og bruk

  1. Døme
    • føreskrive ein medisin
  2. gje påbod om
    • brukt som adjektiv
      • føreskrivne framgangsmåtar
Artikkelside

ordinasjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  2. forskrift eller behandlingsopplegg for ein pasient frå lege
Artikkelside

ordinær

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå latin ordinarius ‘ordna’; jamfør ordinere

Tyding og bruk

  1. sedvanleg, regulær
    Døme
    • halde ordinær generalforsamling;
    • det ordinære toget går kl. 15
  2. som ikkje merkjer seg ut;
    middels, måteleg
    Døme
    • ein høgst ordinær prestasjon
Artikkelside

ordinat

substantiv hankjønn

Opphav

av latin (linea) ordinata ‘ordna (linje)'; av ordinere

Tyding og bruk

y-verdi for eit punkt i eit koordinatsystem;
jamfør abscisse
Artikkelside

ordonnans

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; samanheng med ordinere, opphavleg ‘påbod’

Tyding og bruk

militært sendebod
Artikkelside

prestevigsel

substantiv hankjønn

prestevigsle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å vigsle (2 eller ordinere (1) til prest
Artikkelside

prestevie 2

prestevia

verb

Tyding og bruk

vie (1) til prest;
jamfør ordinere (1)
Artikkelside

ordinand

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av ordinere

Tyding og bruk

teologisk kandidat som skal ordinerast
Artikkelside