Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

krøpling

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

utdatert og nedsetjande nemning for person med nedsett fysisk funksjonsevne

krøbel

adjektiv

Opphav

frå dansk; samanheng med krøpling

Tyding og bruk

liten og trong;

skrøpeleg, dårleg

Døme

eit krøbelt kontor

forkrøpla

adjektiv

Opphav

frå tysk; samanheng med krøpling

Tyding og bruk

som har utvikla seg unaturleg eller ufullstendig;
vanskapt, misdanna
Døme
- ei forkrøpla bjørk
i overført tyding: ufullkomen, korrumpert, forkjært
Døme
- ha eit forkrøpla kjensleliv