Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

kommandant

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk commander; sjå kommandere

Tyding og bruk

øvste militære sjef for ei festning, ein garnison eller ein leir

kommandantskap

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -skap (

Tyding og bruk

kommandant med stab på ei festning eller i ein garnison

Døme

Akershus kommandantskap