Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

knote

knota

verb

Opphav

samanheng med knette

Tyding og bruk

blande element frå skriftspråk, eit anna språk eller andre dialektar inn i eige talemål
Døme
- han knotar ikkje på bokmål;
- vi ser ikkje ned på folk som knotar
plundre, streve
Døme
- ho knota med låsen

språke

språka

verb

Tyding og bruk

blande element frå forskjellige språk eller dialekter;

Døme

kome heim frå byen og språke

juske

juska

verb

Opphav

i tyding 1–2 truleg samanheng med jyde, i tyding 3 truleg samanheng med lyge

Tyding og bruk

tale framandvore, knote, danske
tale lågt og utydeleg;
kviskre
(små)lyge, skrøne (2
Døme
- han juskar og lyg

knot

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å knote (1)
Døme
- kalle blandingsspråk for knot
det å knote (2)
Døme
- det nye systemet førte til mykje knot

knoting

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å knote (1)
Døme
- sjå på knoting som ein språkvariant
det å knote (2)
Døme
- få det til etter ein del knoting

danske 2

danska

verb

Opphav

Tyding og bruk

tale (meir likt) dansk eller bokmål;

knotar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har lett for å knote (1)