Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

karikatur

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk ‘overlessing’; jamfør karikere

Tyding og bruk

  1. framstilling (teikning, film eller liknande) der typiske trekk blir overdrevne eller forvrengde på ein satirisk eller komisk måte;
    jamfør parodi
    Døme
    • teikne karikaturar
  2. forvrengt motstykke av noko eller nokon
    Døme
    • vere sin eigen karikatur

forteikning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

fordreid framstilling;
Døme
  • ei grov forenking og forteikning

karikere

karikera

verb

Opphav

av italiensk caricare ‘overlesse’; av latin carrus ‘kjerre’

Tyding og bruk

framstille eller etterlikne på ein låtteleggjerande måte
Døme
  • karikere ein person
  • brukt som adjektiv:
    • gje att i karikert form

karikaturteikning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

teikning som er ein karikatur

vrengjebilete, vrengjebilde, vrengebilete, vrengebilde, rengjebilete, rengjebilde, rengebilete, rengebilde

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

avspegling frå ujamn reflekterande flate som vrengjer biletet;
òg: negativ, urettvis framstilling av noko(n);
Døme
  • lage eit vrengjebilete av deltakarane, konflikten