Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

iterasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av iterare ‘ta opp att’

Tyding og bruk

det å gjere noko fleire gonger;

iterativ 3

adjektiv

Opphav

av seinlatin iterativus, av latin iteratus; jamfør iterasjon

Tyding og bruk

om verbalform (særleg i slaviske språk): som uttrykkjer at verbalhandlinga stadig blir oppatteken
Døme
  • ‘bivre’ og ‘klapre’ er iterative verb