Розширений пошук

Словник нюношка 3 oppslagsord

прикметник

av latin implicitus, seinare form av implicatus, av implicare ‘vikle inn i’

som kan utleiast, men ikkje er direkte uttrykt;

underforstått;

til skilnad frå eksplisitt (1)

прикметник

ekˊsplisit eller eksplisitˊt

frå latin explicitus ‘utfalda, forklart’; jamfør implisitt

klart og tydeleg formulert;
uttrykkjeleg, direkte (3);
til skilnad frå implisitt
Приклад
- eit eksplisitt vedtak;
- dei gav ingen eksplisitt kommentar om saka
- brukt som adverb
  gjere eksplisitt greie for noko;
  han bad ikkje eksplisitt om meir pengar
om variabel i matematisk likning: som er isolert på den eine sida av likskapsteiknet og kan uttrykkjast som ein formel med kjende storleikar

прикметник

same opphav som -itt (

suffiks i somme importord;

til dømes i ord som ekspeditt og implisitt