Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

helme 2

helma

verb

Tyding og bruk

skjere av kornstråa i ei viss høgd frå rota;

setje att helme (

hellebard

substantiv hankjønn

Opphav

av mellomhøgtysk helmbarte av helm ‘skaft’ og barte ‘øks’

Tyding og bruk

om eldre forhold: kombinert hogg- og stikkvåpen med langt skaft, mykje nytta som våpen for fotfolket på 1300-, 1400- og 1500-talet