Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

gubbe

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk; truleg samanheng med guve

Tyding og bruk

(gammal) mann;
ektemann
Døme
- ein skjeggete gammal gubbe;
- ho var lei av å ha gubben gåande heime
dynamittpatron

saftlaus

adjektiv

Tyding og bruk

utan saft (1);
tørr
kraftlaus
Døme
- ein saftlaus, gammal gubbe

godsleg

adjektiv

Tyding og bruk

godlynt og rolig;

Døme

ein godsleg gubbe;
eit godsleg smil

solid

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin solidus ‘fast, tett’

Tyding og bruk

sterk, traust, massiv (2
- ein solid planke
kraftig, røseleg
- ein solid gubbe
slitesterk
- ein solid sko
kraftig, rikeleg
- eit solid måltid
dugande, påliteleg
- ein solid fagmann
grundig, vel underbygd
- eit solid vitskapleg arbeid;
- solide kunnskapar
med trygg, god økonomi
- eit solid firma

forgubba

adjektiv

Opphav

jamfør gubbe

Tyding og bruk

som har fleire eldre folk enn gjennomsnittet

Døme

eit forgubba miljø

gauve 1

substantiv hankjønn

Opphav

av gauv (; truleg samanheng med gubbe

Tyding og bruk

mektig og vørd mann;

kakse (, storing, gubbe

kall 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt karl, kall ‘mann’, same opphav som kar

Tyding og bruk

eldre mann;
gubbe (1)
Døme
- ein gammal kall
ektemann
Døme
- ho hadde med seg kallen sin
mann (1), kar (1, 1)
Døme
- kallen på garden;
- kallane er på fiske
overnaturleg skapning av hankjønn
- - haugkall
  - tuftekall
aksling
- - kvernkall
hannfugl, stegg
Døme
- andkall
gammalt (kyllt) tre