fortene
fortena
verb
Opphav
frå lågtysk; jamfør for- (2Tyding og bruk
vere verdig eller skuldig til
Døme
- han fortener ein stor takk;
- fortene hjelp;
- sigeren var fortent;
- få straff som fortent;
- dette hadde ho ikkje fortent!
Faste uttrykk
- løn som fortentstraff eller liknande som ein fortener