Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

fornem

adjektiv

Opphav

frå tysk ‘som bør takast før andre’; av for- (1

Tyding og bruk

  1. som speler ei viktig rolle og har stor vyrdnad;
    Døme
    • ein av dei fornemste forfattarane i landet
  2. gjæv i rang eller byrd;
    Døme
    • ein fornem familie
  3. som har eit luksuriøst eller stilfullt preg
    Døme
    • eit fornemt strok i byen;
    • eit fornemt hotell
  4. som har ei forfina framtoning;
    Døme
    • ha fornemme vanar;
    • ein fornem gjest
Artikkelside

øvst

adjektiv

Opphav

norrønt øfstr, efstr; sjå øvre

Tyding og bruk

  1. som er, ligg lengst eller høgast oppe
    Døme
    • dei øvste gardane i dalen;
    • øvste dekket på båten;
    • øvst oppe;
    • det ligg øvst i sekken
    • som står høgast med omsyn til rang, makt og liknande
      • øvste embetsmannen i departementet
    • som er samansett av nokon som har nådd høgaste (alders)steget
      • gå i øvste klassa
  2. som er lengst framme, på den mest fornemme plassen;
    Døme
    • dei øvste plassane ved bordet
    • som adverb:
      • sitje øvst ved bordet;
      • stå øvst på kyrkjegolvet
Artikkelside

finfolk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fine, fornemme folk;
Artikkelside

nedst

adjektiv

Opphav

norrønt neztr, opphavleg superlativ av nede; jamfør nedre (1

Tyding og bruk

  1. som er lengst nede;
    motsett øvst
    Døme
    • den nedste delen av noko
    • brukt som adverb:
      • frå øvst til nedst;
      • nedst nede
  2. brukt som adverb: som er lengst bak, på den minst fornemme plassen
    Døme
    • sitje nedst ved bordet;
    • vere nedst på rangstigen
Artikkelside