Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

folkestamme

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

gruppe folk med felles opphav;

stamme (, 3), folkegruppe

Artikkelside

svear

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt svíar

Tyding og bruk

germansk folkestamme som opphavleg var busett kring Mälaren i Sverige

Artikkelside

teutonar

substantiv hankjønn

Opphav

av latin teutoni, teutones; samanheng med tjod

Tyding og bruk

fram til omkring 100 f.Kr.: medlem av ei germansk folkestamme som opphavleg kom frå Jylland

Artikkelside

tartar, tatar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt tattarar fleirtal, opphavleg av tyrkisk tata, nemning for mongolsk folkestamme; frå gresk Tartaros ‘helvete’

Tyding og bruk

person som høyrer til visse tyrkiske folk ved Volga, på Krim, i Tatarstan og Basjkortostan

Artikkelside

frisar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt fleirtal frísir

Tyding og bruk

person frå det nederlandske distriktet Friesland eller frå dei tyske områda Aust-Friesland og Nord-Friesland
om eldre forhold: person av germansk folkestamme som budde ved Nordsjøen

Artikkelside

austgotar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særleg i fleirtal: medlem av germansk folkestamme som grunnla eit rike ved Svartehavet (om lag 150–550 e.Kr.);

jamfør gotar og vestgotar

Artikkelside

saksar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt saxar (fleirtal) ‘saksarar’, opphavleg kanskje ‘person som ber sverd’; samanheng med saks (

Tyding og bruk

i eldre tid: medlem av ei stor germansk folkestamme i det nordvestlege Tyskland;
jamfør angelsaksar
person frå Sachsen i Tyskland

Artikkelside