Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

falk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt falkr; frå lågtysk

Tyding og bruk

rovfugl i slekta Falco med spisse venger og eit skarpt framspring på kvar side av overnebbet, til dømes dvergfalk, jaktfalk og tårnfalk

falkeblikk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

skarpt og vake blikk, som hos ein falk
Døme
  • ingen feil unngår falkeblikket hennar

vandrefalk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

40–50 cm lang falk som er flyttfugl;
Falco peregrinus

tårnfalk

substantiv hankjønn

Opphav

namnet av at reira ofte er bygde i nisjar på høge hus

Tyding og bruk

falk(eart) med raudbrun, svartflekkete overside;
Falco tinnunculus