Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

bankerott 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, av italiensk banca rotta; frå mellomalderlatin ‘sundslegen (vekseler-)disk’

Tyding og bruk

økonomisk samanbrot;

fallitt (, konkurs (

Døme

på veg mot bankerott

bankerott 2

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som ikkje kan betale;

Døme

verksemda er bankerott;
det bankerotte landet

utarma

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

heilt maktlaus, utsliten, utmødd, utpint, utsvelta
Døme
- folket, dyra, landet er utarma;
- utarma jord
lutfattig;
bankerott (2

utbudd

adjektiv

Tyding og bruk

utrusta, utstyrt
Døme
- hæren er godt utbudd
utarma, bankerott (2