Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

bahai

substantiv hankjønn

Uttale

bahaiˊ

Opphav

etter namnet til den persiske grunnleggjaren Bahaullah ‘glansen av Gud’, 1817–1892

Tyding og bruk

  1. religion sprungen ut frå islam, utan prestar og kultus, som legg vekt på at det er éin Gud, at alle religionar har eit sams grunnlag, og at alle menneske skal leve likeverdige i eitt samfunn
  2. tilhengjar av bahai (1)
    Døme
    • det er skipa eit nasjonalt råd for bahaiar i Noreg