arr 1
іменник середній
Походження
norrønt ærr, ørr; tyding 3 frå bokmålЗначення та вживання
- merke i huda, særleg etter sår
Приклад
- arr etter knivskade
- i overført tyding: spor etter fysisk eller psykisk krenking
Приклад
- arr i landskapet;
- arr i sjela
- i botanikk: den øvste delen av griffelen i ein blomster, der pollenet blir fanga opp