i filosofi: det som blir sagt om subjektet i ei utsegn
i grammatikk: setningsledd som seier noko om subjektet, og som er samansett av verbalet og moglege utfyllingar (objekt, predikativ, adverbial) til dette
Приклад
i «eg gav eplet til bror min» er «gav eplet til bror min» predikat
i grammatikk: setningsledd som gjev ein karakteristikk av eit subjekt eller objekt med hjelp av eit verb som er usjølvstendig eller har (meir eller mindre) avbleikt tyding
Приклад
subjektspredikativ;
objektspredikativ;
i «huset er stort» er «stort» eit fast predikativ – eit predikativ med så fast tilknyting at utsegna lett blir ugrammatisk og meininga mykje endra dersom ein fjernar det;
i «han vart med på dugnaden uspurd» er «uspurd» eit fritt predikativ – eit predikativ som er lausare knytt til utsegna, og som kan stå på fleire stader i setninga enn eit fast predikativ; før oftast kalla: adverbial apposisjon