Avansert søk

15 treff

Bokmålsordboka 7 oppslagsord

rime 1

verb

Betydning og bruk

danne seg rim (1
Eksempel
  • det har rimet i natt

rime 2

verb

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • være flink til å rime;
    • ‘vin’ rimer på ‘svin’
  2. stemme overens;
    passe
    Eksempel
    • dette rimer ikke med tidligere utsagn

rimelighet

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

av rimelig og -het

Betydning og bruk

det å rime (2, 2) med virkeligheten eller det som er sannsynlig
Eksempel
  • ligge utenfor rimelighetens grenser;
  • anslå noe med rimelighet;
  • vurdere rimeligheten av noe

riming 2

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

av rime (2

Betydning og bruk

det å lage rim
Eksempel
  • drive med diktning og riming

riming 1

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

av rime (1

Betydning og bruk

det at det danner seg rim
Eksempel
  • riming på terrassen

rimelig

adjektiv

Opphav

av rime (2

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • en rimelig hypotese
  2. Eksempel
    • det var rimelig at han ble sint
  3. Eksempel
    • vær nå litt rimelig, da!
  4. som ikke koster mye;
    Eksempel
    • en rimelig pris;
    • dressen var rimelig
  5. brukt som adverb: ganske, forholdsvis
    Eksempel
    • han snakker rimelig bra spansk;
    • være rimelig sikker på noe

hele 3

verb

Opphav

norrønt héla; av hele (1

Betydning og bruk

fryse til rim;
Eksempel
  • det heler på bakken

Nynorskordboka 8 oppslagsord

rime 1

rima

verb

Opphav

av rim (2

Tyding og bruk

leggje seg rim (2
Døme
  • det har rima i natt

rime 2

rima

verb

Opphav

av rim (3

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere flink til å rime;
    • 'vin' rimar på 'svin'
  2. gå i hop;
    høve
    Døme
    • dette rimar ikkje med det ho sa før

riming 1

substantiv hokjønn

Opphav

av rime (1

Tyding og bruk

det at det legg seg rim
Døme
  • riming på asfalten

rimeleg

adjektiv

Opphav

av rime (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein rimeleg hypotese
  2. Døme
    • det var rimeleg at han vart sint
  3. Døme
    • ver no litt rimeleg, da!
  4. som ikkje kostar mykje;
    Døme
    • ein rimeleg pris;
    • dressen var rimeleg
  5. brukt som adverb: ganske, temmeleg
    Døme
    • det var ei rimeleg tøff oppgåve

rimelegheit

substantiv hokjønn

Opphav

av rimeleg og -heit

Tyding og bruk

det å rime (2, 2) med røynda eller det som er sannsynleg
Døme
  • liggje utanfor all rimelegheit;
  • seie noko med rimelegheit;
  • vurdere rimelegheita av noko

riming 2

substantiv hokjønn

Opphav

av rime (2

Tyding og bruk

det å lage rim
Døme
  • drive med skriving og riming

hele 2

hela

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt héla; av hele (1

Tyding og bruk

fryse til rim;
Døme
  • det helar på marka

stemme 2

stemma

verb

Opphav

av stemme (1

Tyding og bruk

  1. i uttrykk
  2. Døme
    • stemme gitaren
  3. få i eit visst huglynne;
    Døme
    • situasjonen stemmer til alvor
    • i perfektum partisipp:
      • vere venleg stemd motlike; sjå med velvilje på
  4. uttale ein språklyd med svingande røystband;
    gjere klangfør;
    i perfektum partisipp:
    Døme
    • b, d og g er stemde lydar og p, t og k er dei tilsvarande ustemde
  5. vere i samsvar med;
    vere rett;
    Døme
    • det du seier, stemmer ikkje;
    • reknestykket stemmer;
    • måla stemmer ikkje

Faste uttrykk

  • stemme i
    setje i med, byrje (å syngje el. spele)
  • stemme tonen ned
    òg: dempe seg
  • vere stemd for
    ha hug til, helst vilje, føretrekkje