Avansert søk

Vanleg søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 29 oppslagsord

krenkje, krenke

krenkja, krenka

verb

Opphav

norrønt krenkja; av lågtysk krenken, av krank ‘sjuk’

Tyding og bruk

audmjuke, fornærme, såre (2, 2)
Døme
- kjenne seg krenkt;
- det ho sa, krenkte han
- brukt som adjektiv:
  krenkjande ytringar;
  bli utsett for krenkjande haldningar
ikkje respektere;
bryte (8)
Døme
- krenkje ytringsfridomen;
- menneskerettane blir krenkte

Artikkelside

sjokkere

sjokkera

verb

Opphav

frå fransk; jamfør sjokk

Tyding og bruk

vekkje avsky eller oppsikt;

krenkje, støyte

Døme

bli sjokkert over noko;
framferda hans sjokkerte oss

brukt som adjektiv:
- den sjokkerte mannen;
- ei sjokkerande avgjerd
brukt som adverb:
- sjokkerande dårleg

Artikkelside

trø/kome/gå nokon for nær

Tyding og bruk

fornærme eller krenkje nokon;

Sjå: nær

Døme

du bør ikkje trø han for nær;
talaren kom publikum for nær;
han gjekk leiaren for nær

Artikkelside

trø nokon på tærne

Tyding og bruk

kome for nær innpå einemerka eller rettane (til nokon), råke på ømme punkt, støyte, fornærme, krenkje, plage;

Sjå: tå

Artikkelside

integritetskrenking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å krenkje integriteten til ein person

Døme

han har utsett jenta for grov integritetskrenking

Artikkelside

krenking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å krenkje;

audmjuking, fornærming

Døme

vere skulda for seksuelle krenkingar;
medverke til krenking av menneskerettar

Artikkelside

nøytralitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere nøytral (2)

Døme

væpna nøytralitet;
krenkje nøytraliteten til eit land

Artikkelside

ågang

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ágangr

Tyding og bruk

pågang, tilstrøyming, innrykk
påtrengjande vitjing;
òg: inngrep;
forfang, fornærming;
òg: åtak
Døme
- gjere ågang på retten til ein – krenkje retten til ein