Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
8 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 8 oppslagsord

friar

substantiv hankjønn

Opphav

av fri (4

Tyding og bruk

person som frir;
Døme
  • ho hadde mange friarar
Artikkelside

fri 3, frie 1

fria

verb

Opphav

norrønt fría; av fri (2

Tyding og bruk

gjere fri frå eller frita for noko uynskt;
verne, berge, frelse
Døme
  • fri seg frå eit åk;
  • fri seg frå fordommar;
  • fri seg frå mistanke;
  • fri oss frå det vonde;
  • fri oss frå fare;
  • vere fridd for uro;
  • eg kan ikkje fri meg frå å tru …

Faste uttrykk

  • fri ut
    gjere nokon fri;
    forløyse, berge
Artikkelside

fri 4, frie 2

fria

verb

Opphav

av lågtysk vrien; samanheng med norrønt frjá ‘elske’ og fred

Tyding og bruk

  1. be nokon om å gifte seg med ein
    Døme
    • guten fridde til jenta;
    • ho fridde og fekk ja
  2. prøve å gjere seg populær hos nokon
    Døme
    • fri til publikum;
    • partiet frir til ungdomen
Artikkelside

belar, bele 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som belar (2 til nokon;
Artikkelside

forsmå

verb

Opphav

norrønt forsmá; frå lågtysk , opphavleg med tyding ‘gjere liten’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • forsmå ein friar;
    • bli forsmådd av nokon;
    • forsyn deg, om du ikkje forsmår
  2. brukt som adjektiv: som ikkje er gjensidig;
    som har blitt avvist
    Døme
    • forsmådd kjærleik;
    • forsmådde ekskjærastar
Artikkelside

nattefriing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold på landsbygda: den skikken at ei jente får besøk av friar om natta
Artikkelside

trågjengd

adjektiv

Tyding og bruk

iherdig til å fare på same plassen;
Døme
  • ein trågjengd friar
Artikkelside

tilbedar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person som tilber
    • soltilbedar
  2. ivrig friar
    • halde tilbedaren på fråstand
Artikkelside