Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
21 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 21 oppslagsord

diktar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt diktari ‘person som stilar noko, formar ut noko skriftleg’; av dikte

Tyding og bruk

  1. forfattar som skriv dikt;
    Døme
    • Olav H. Hauge vart ein av våre mest folkekjære diktarar
  2. (stor) skjønnlitterær forfattar
Artikkelside

dikte

dikta

verb

Opphav

norrønt dikta, av lågtysk dichten, påverka av latin dictare; jamfør diktere

Tyding og bruk

  1. skape ein skjønnlitterær tekst;
    arbeide kunstnarleg med ord;
    jamfør dikt (1)
    Døme
    • dikte ein song;
    • dikte ei historie;
    • dikte om kjærleik
  2. finne på;
    fantasere
    Døme
    • dikte i hop ei skrøne;
    • dikte opp ei historie
Artikkelside

eventyrdiktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som diktar kunsteventyr
Døme
  • eventyrdiktaren H. C. Andersen
Artikkelside

livsfjern

adjektiv

Tyding og bruk

framand for det praktiske livet
Døme
  • ein livsfjern diktar
Artikkelside

dikting

substantiv hokjønn

Opphav

av dikte

Tyding og bruk

  1. det å dikte (1);
    verksemd som diktar
    Døme
    • leve av diktinga
  2. Døme
    • interesse for dikting og musikk
  3. samla skjønnlitterær produksjon frå ein forfattar eller frå ein viss periode eller eit visst område;
    skjønnlitteratur
    Døme
    • Duuns dikting;
    • norsk dikting i 50-åra
  4. noko oppdikta;
    Døme
    • påstanden er rein dikting
Artikkelside

omgåast

verb

Tyding og bruk

  1. ha (selskapeleg) samkvem med;
    vere saman med
    Døme
    • omgåast med grannane
  2. sysle med;
    pønske på
    Døme
    • han omgjekst med tankar om å bli diktar
  3. bruke, handsame
    Døme
    • sprengstoff er livsfarleg dersom ein omgåst det uvarleg
Artikkelside

kløkksam

adjektiv

Tyding og bruk

som lett lèt seg røre (2, 7);
Døme
  • ein kløkksam diktar
Artikkelside

arbeidardiktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

diktar som skriv om og for arbeidarar
Artikkelside

fabeldiktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som diktar fablar
Artikkelside

trubadur

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk frå provençalsk av trobar ‘finne på, dikte’

Tyding og bruk

  1. opphavleg: diktar som skreiv (og reiste rundt og framførte) kunstferdig (kjærleiks)lyrikk på provençalsk i mellomalderen
  2. no: visediktar, visesongar
Artikkelside
Side 1 av 3