Avansert søk

6 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

anstand

substantiv hankjønn

Opphav

fra lavtysk; jamfør anstå

Betydning og bruk

  1. verdig holdning, framtreden
    Eksempel
    • føre seg med anstand
  2. (eldre) person som passer på at andre (yngre) oppfører seg anstendig;
    Eksempel
    • være med som anstand

anstendig

adjektiv

Uttale

anstenˊdig

Opphav

fra tysk; jamfør anstand

Betydning og bruk

  1. som en kan være bekjent av;
    ordentlig
    Eksempel
    • et anstendig arbeid;
    • se anstendig ut;
    • en anstendig lønn
  2. sømmelig, respektabel, moralsk;
    til forskjell fra uanstendig
    Eksempel
    • et anstendig menneske;
    • et anstendig hotell
    • brukt som adverb:
      • se til at alt går anstendig for seg;
      • være anstendig kledd

forkle 1

substantiv intetkjønn

Opphav

av for- (1

Betydning og bruk

  1. klesplagg til å ha på framsiden av kroppen, utenpå de andre klærne, som vern mot søl og slitasje
    Eksempel
    • slakteren har på seg et stort, hvitt forkle;
    • knytte forkleet rundt livet
  2. i overført betydning: anstand (2)
    Eksempel
    • være forkle for noen

Nynorskordboka 3 oppslagsord

anstand

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. vørdeleg framferd
  2. (eldre) person som skal passe på at andre (ungdomen) fer sømeleg åt;
    Døme
    • ha med seg anstand

anstendig

adjektiv

Uttale

anstenˊdig

Opphav

frå tysk; jamfør anstand

Tyding og bruk

  1. som ein kan vere bekjent av
    Døme
    • eit anstendig budsjett
  2. Døme
    • eit anstendig menneske
    • brukt som adverb
      • vere anstendig kledd

forkle 1, forklede 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av for- (1

Tyding og bruk

  1. kledeplagg til å ha på framsida av kroppen, utanpå dei andre kleda, som vern mot søl og slitasje
    Døme
    • bruke forkle når ein lagar mat;
    • stryke forkleet til bunaden
  2. i overført tyding: anstand (2)
    Døme
    • vere forkle for nokon