Nynorskordboka
butte
butta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å buttaå butte | buttar | butta | har butta | butt!butta!butte! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| butta + іменник | butta + іменник | den/det butta + іменник | butta + іменник | buttande |
Походження
av lågtysk butten; samanheng med butt (2Значення та вживання
- støyte mot eller kome borti (så det bremsar eller stoppar)
Приклад
- det buttar imot
- i overført tyding: gå trått;støyte på hindringar
Приклад
- varesalet butta
- hogge tre opp i stubbar;hogge av
- leggje eller møtast butt i butt
Фіксовані вирази
- butte imotgå trått
- det har butta imot for partiet den siste tida