Nynorskordboka
burnus
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein burnus | burnusen | burnusar | burnusane |
Opphav
frå arabiskTyding og bruk
kappe med hette, ofte av kvitt ulltøy, boren særleg av arabiske menn i Nord-Afrika