Nynorskordboka
bukollektiv
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit bukollektiv | bukollektivet | bukollektiv | bukollektiva |
Значення та вживання
gruppe av personar som bur saman og deler på utgifter og arbeidsoppgåver i samband med bustaden;
jamfør kollektiv (1, 1)