Artikkelside

Nynorskordboka

ætt

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei ætt	ætta	ætter	ættene

Opphav

norrønt ætt (átt); samanheng med eige (

Tyding og bruk

samnemning på alle dei som er (eller reknar seg å vere) etterkomarar etter ein og same person;
slekt;
òg: familie
Døme
- han skjemmer ikkje ætta;
- same ætta hadde budd på garden i fleire hundre år;
- han var av dei gjævaste ættene i landet;
- samle heile ætta;
- dei var i ætt – av same ætt;
- han var i ætt med grannen – av same ætt som grannen
generasjon
Døme
- den unge ætta som no veks opp
himmelætt
- vind og vêr frå ein viss kant;
  vêr av eit visst slag;
  luft
  det er ingen varme i ætta – vinden bles ikkje frå ein slik kant at det er varmt;
  det er så kald (ei) ætt i dag
gruppe på åtte runer, det vil seie ⅓ av den eldre runerekkja

Faste uttrykk

miste ætta
bli ættvill