Nynorskordboka
vrinske
vrinska
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vrinskaå vrinske | vrinskar | vrinska | har vrinska | vrinsk!vrinska!vrinske! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vrinska + substantiv | vrinska + substantiv | den/det vrinska + substantiv | vrinska + substantiv | vrinskande |
Tyding og bruk
- om hest og liknande dyr: gje frå seg ein sterk, skingrande lyd;
Døme
- hesten heiv med hovudet og vrinska
- om person: gje frå seg lyd som minner om vrinsk (1;