Nynorskordboka
volte
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein volte | volten | voltar | voltane |
Походження
gjennom fransk, frå italiensk volta ‘vending, gang’; opphavleg av latin volvere ‘snu’Значення та вживання
- i fekting: rask vending for å bøye unna for støyt
- stup med framlengs eller baklengs heilvending av kroppen
- i gymnastikk: sidelengs sprang over hest
- i dressurriding: det å styre ein hest i ring, til dømes med taum som ein trenar held i sentrum
Фіксовані вирази
- slå voltegjere rundkast