Nynorskordboka
virak
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein virak | viraken | virakar | virakane |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med vie og røykTyding og bruk
- gummiharpiks brukt til røykjelse
- overstrøymande ros;hylling
Døme
- stor virak for skodespelarane etter premieren
Døme
- vere lei av all viraken;
- viraken omkring arrangementet