Nynorskordboka
vinkle
vinkla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å vinklaå vinkle | vinklar | vinkla | har vinkla | vinkl!vinkla!vinkle! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| vinkla + іменник | vinkla + іменник | den/det vinkla + іменник | vinkla + іменник | vinklande |
Походження
av vinkelЗначення та вживання
- bruke vinkel (4) for å bringe noko i (rett) vinkel;merkje av vinklar
Приклад
- vinkle opp noko;
- måle og vinkle
- presentere noko frå ein viss synsvinkel, til dømes ved å gje nyhendereportasjar ei særskild utforming (etter interesser, føremål, politiske synspunkt og anna)
Приклад
- journalisten vinkla stoffet for å gjere det relevant