Nynorskordboka
vindtørke, vindturke
vindtørka, vindturka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å vindtørkaå vindtørke | vindtørkar | vindtørka | har vindtørka | vindtørk!vindtørka!vindtørke! |
å vindturkaå vindturke | vindturkar | vindturka | har vindturka | vindturk!vindturka!vindturke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
vindtørka + substantiv | vindtørka + substantiv | den/det vindtørka + substantiv | vindtørka + substantiv | vindtørkande |
vindturka + substantiv | vindturka + substantiv | den/det vindturka + substantiv | vindturka + substantiv | vindturkande |
Tyding og bruk
tørke (3, 1) i vinden
Døme
- vindtørka fisk, saueribber