Nynorskordboka
viktualie
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein viktualie | viktualien | viktualiar | viktualiane |
Opphav
frå latin av victualis ‘som trengst til livsopphald’Tyding og bruk
soldat- og skipsproviant;